Beklenenler gelmez

rüzgara kapılıp gelsen bu şehre
ağlayan yüzler göreceksin
işleyip duran solukları
farkında olur musun ? bilmem
en azgın korku sislerini de

kalpleri yorgun insanların
doğum ve ölümlerine rastlayacaksın
korku çiçekleri gibi
aşklar
uzaklaşır yakınlaşır
senin dediğin gibidir
“..masal gibi / bir varmış bir yokmuş
kalp hiç atmamış../ nefes hiç almamış
hiç var olmamış gibi..”
beklenenler gelmez
bekleyenler de gitmez
bu şehirde
utançlarımı nasıl gizlerim
senden
nasıl uçarım sensiz
sevilip nazlanmak isteyişim bundan

sabahın ilk ışıkları
kuşlar henüz yok
uzakta
uykularında dağlar
zeytin dalı kadar yalnızım
yüreğim durmadan atıyor
yüz vermez bana bu şehir
çok yorgunum
ruhum dargın
akşamın yakamoz çiçekleri
iniltililerimi anlıyor
fesleğen kokulu bir gece
ellerimi bırakmıyor

sürükleniyorum
sahil kuşları gibiyim
denizleri olmayan
bitmeyen bir gök içinde
hatıralarını arayan …

Mustafa kaya
22.01.2008 / Üsküdar
www.mustafakaya.net