Duvarlar gibiyim içim dışım gri karanlık,
Açayım pencereleri ağır perdeleri,
Gece kaybettiğim güneşi göreyim,
Hala kalbimi sıkıştırıyor hüzün,
Ruhumu esir alan yalnızlığım,
Yollarımızın ayrılığı mı neden?
Gelmeyecek uykusuz trenleri bekledim,
Issız sahillerde hüzün yüklü gemilere,
El salladım beyaz mendil yolladım.
Bana kalan sıra, sıra dağlar önümde,
Ayaklarımda Akdeniz dalgalanıyor,
Ufukta batacak günün kızıllığı,
Gökte kara bulutla ay’ın yarışı,
Dinmeyen yaşayan bir arzu içimde,
Düşlerimde yeşeren vadiler,
Göverdi çiçeklerle, böceklerle yaylalar,
Uykularda beklenendin gelmedin,
Sen bir ömre bedel yaşam pınarım,
Çağlayanım, bitmeyecek özlemim,
Gelseydin akşamlar umutla dolar,
Mutlulukla aydınlanırdı sabahlar..
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 09. 29 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 6.10.2021 00:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!