Beklenen Yağmur Şiiri - Ferhat Şirin

BEKLENEN YAĞMUR

İşten çıkmışım, cebimde üç beş kuruşun hasreti,
Sokak lambaları,ıslak caddelerin ışıltılı yalancıları...
Bir baktım yürüyorum,nereye gitsem diye sormadan ayaklarıma,
Gölgem düşmüş peşime,sırılsıklam yalnızlıktan.

Bir meyhanenin loş ışığına sığındım, kapısı paslı,
İçeride bir adam,keman çalıyor eski bir şarkıyı,
Noter tasdikli yalnızlığımı bozuyor diye,
Girdim içeri,bir köşeye iliştim, sessizce.

Garson geldi, yüzünde bütün dünyanın yorgunluğu,
"Düşer mi?"dedi, gözlerimle "düşer" dedim.
Bir şeyler içtim,adını bilmediğim bir acı,
İçimdeki yangını söndürmeye yetmedi ama.

Gözüm, camın buğusuna takıldı, dışarıda bir kedi,
Çöp tenekesinde umut arıyor,tıpkı benim gibi.
Bir an,göz göze geldik, "Merhaba" dedi sessizce,
"Sen de mi düştün bu dünyanın ıslak kaldırımlarına?"

Dedim ya, Ferhat'ım ben, hayalin oğluyum,
Rüyalarımın faturası kabarık gelir ayda bir.
Bir sevmişim,gitti, bir işe girmişim, kapattılar,
Hayat dediğin,bir sigara dumanı, savrulur gider.

Kemancı adam, çaldı bir "Mihriban" türküsünü,
İçimdeki bütün baraj kapakları kırıldı bir anda.
Gözlerim dolu dolu,ama ağlamadım, güldüm,
Çünkü ağlamak,bu şehre yakışmıyor, biliyorum.

Bir deli rüzgar esiyor şimdi yüreğimin bağlarından,
Üzümler ekşi,şarap olmuyor, sirke kesiliyor.
Ah Nalan,sen ki güzelliğinle vurulmuşsun kendine,
Ben ki,aşkın en paslı çakmağıyım, yakarım kendimi.

Çıktım dışarı, yağmur başlamıştı, ince ince,
Şehrin bütün kirini,günahını yıkıyordu sanki.
Başım açık,ceketim ince, ama üşümüyorum,
İçimdeki yangın,ısıtıyor bütün kışları.

Yürüdüm, yağmura rağmen, sırılsıklam,
Bir çocuk gördüm,simit satıyor, gülüyor,
Dünyanın bütün ağırlığını unuttum bir an,
Bir simit aldım,yarısını ona, yarısını kendime.

İşte hayat, dedim, bu kadar basit aslında,
Islanmak,üşümek, acıkmak ve paylaşmak.
Yusuf'um ben,hayal oğluyum, belki yarın yine
Kovulurum işten,ya da gelir bir mektup, "Gel" diyen.

Ama bu gece, yağmur altında, ıslanan bir şairim,
Yüreğimde eski türküler,dilimde yeni küfürler.
Gidiyorum,kimse sormuyor "Nereye?" diye,
Belki de en güzeli bu,kaybolmak bilmeyen bir şarkıda...

Yağmur dinince, ay çıkar bulutların arasından,
Ben de çıkarım karanlığımdan,belki yarın, belki yarından da yakın.
Çünkü ben,Ferhat ım, hayalin oğluyum,
Beklenen yağmurum,tutulmayan söz, ve asla bitmeyen bir şiirim.