beklemekti hayat...
belki de onun hayatı beklemeyle geçmişti.
onurlu yaşamak adına,
sevgi adına,
güzel olan herşeyi beklemek...
tarlada tomurcukların yağmuru,
yağmurdan sonra ise,
insanın gökkuşağını beklemesi gibi bir şeydi...
özlemiydi beklemek,
hasretiydi onun.
iç çekişiyle sevdalara dalar,
perilerle konuşur, devlerle savaşırdı...
bebeğin masum bakışı gibi,
bazen de ürkek,
hep beklerdi,
serseri gecelerden, hoyrat sabahlara...
ve en sonunda,
yoruldu,
gözleri biraz kapandı.
artık beklediği gelmeyecek,
ıssızlığı biraz daha büyüyecek,
diye düşünürken;
işte o an;
beklediği geldi...
ellerinde kır çiçekleri ile
gülümseyerek,
geldi,
ve
'canım' dedi,
'geçti' dedi...
beklediğine değdi...
Soner Gürler
02-03-2005
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 13:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!