Beklenen Sevgiliye ( Bölüm 2 )

Yıllarca şiirler yazdım beklenen sevgiliye
Beklemek güzeldi

Şimdi yıllarca beklediğim ve uğruna onca şiirler yazdığım beklenen sevgili geldi ve korkusuzca karşımda duruyor

Duruyor da; Aramızda duran zaman ve geç kalmışlıklar
Yanılgılar, yanlış zamanlarda yanlış insanlara verilen sözler

Ve yanlış boşlukları dolduran fakat yıllardır yüreğindeki boşluğu dolduramamış bizler

Şimdi yılların hesabını bir anda görüp, hangi yaraları kapatmaya, hangi yokluğumuzu doldurmayı başarabileceğiz

Onu bilmem ama, benim buna hiç mi hiç gücüm yok
Son gücümü sadece yıllarca incinmiş yüreğimi ayakta tutabilmek için kullandım.
Benden geriye ne kaldı bilmem

En ufak bir esintide savrulacak ruhum, yeni bir fırtınaya yelken açacak kadar güçlü değil
Sen daha çok masumsun büyük yürekli küçük adam
Bunca acıdan geçmiş bir kadının sevgisi ancak sızlatır yüreğini
Ben bile kabıma sığamazken, coşkun ırmaklar gibi çağlayıp dururken
Fakat, bunu hiç kimseye hissettirmeden içime akıttığım göz yaşlarıyla seller biriktiren ben, ancak hüzünlendiririm yüreğini

Yol yakınken dön, kır dümeni..
‘’Bizi o limana çıkaramazsın…’’

Ben
Gizli düşlerin ve kimseye söylenmemiş masalların kadını
Düşümde iki kişiyim evet, sadece sen ve ben
Fakat gerçekte yüreğimde yer yok başka bir sevgiliye
Çünkü ya bir olmayı göze alacaksın ya da yok olmayı
Yok olmayı göze alamıyorsan bir de olamazsın

Ve ben yok hükmündeyim zaten, yani anlayacağın adamım, durum oldukça ümitsiz

Ve umudun olmadığı yerde hiçbir çiçek yeşermez
Sen en iyisi çiçeğini kalbinde, evinde büyüt

Benden sana hayır gelmez