Ve bir şair daha gider mavi yüreklerden.
Karbeyaz kaldırımları bırakarak ardında ve basarak parmak uçlarına,
Buz tutmuş hayallerinden geçer sessizce ve hissettirmeden.
Sen;
Bilinmeyen!
Umut kırmızısı bir sevda bıraktım sana meçhul dönüşlerimden,
Suskun ve nazlı bir mısra oldum uğruna hüzünlü şiirlerden,
Ve kağıttan bir uçak gibi süzülüp uçtu kalbim pencerenden.
Yine Sen;
Uzaktan sevilen!
Kimsesizliğimin gözleriyle gördüm çehreni o çıkılması zor yükseklerden,
Denizlere karıştı düşlerim,seni sordu bakışlarına doğru yüzen gemilerden,
Ve boğuldu nefeslerim sensizliğin girdabında karargah kuran hasretlerden.
Ah Sen;
Sabırla beklenen!
Hiç vazgeçmedim ki ben senden...
11 Ekim 2010
Uğur YanıkKayıt Tarihi : 9.12.2010 12:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varlığından bi haber,umutla ve sabırla beklenen gerçek bir sevgili için kaleme alınmıştır..Dünya ve içindeki sahte sevgi sahiplerinin çok uzağında,herhangi bir şehrin herhangi bir gününün herhangi bir sabahında penceresini açıp bulutları seyreden ve benimle aynı hayali kuran hiç görmediğim ve bilmediğim ama bir gün mutlak suretle karşıma çıkacağını umduğum ve bu uğurda yüreğimi kirletmeden tertemiz kaldığım,sabırla beklediğim birine yazıldı bu şiir..
TÜM YORUMLAR (2)