Beklenen Sevda Şiiri - Adem Ucupak

Zulümat, karanlıklar içinde,
Kainatı sarmıştı çepeçevre,
Sultanlar sultanını beklerken her zümre,
Sabır kalmamıştı hiç bir yerde.
Gök ağlar, yer sızlar,mahlukat perişan,
Derman olmazmısın şu hali pür melalere ey sultan.
Kalbim ızdırapla çatlarken her dem,
Ruhumuza abı hayat olurmusun Sen.
Kan seylapları akarken oluk oluk,
Gökyüzüne yükseldi kin,nefret, düşmanlık.
Muhabbet türkülerinin esamesi okunmaz oldu,
Sen olmayınca aşkın adı bile yoktu.
Ne olur sultanım daha çok bekletme bizi,
Ne bizim,ne dünyanın kalmadı dayanacak hali...