Beklenen Sabah Şiiri - Necati Karaman

Beklenen sabah sendin bilmem neden gelmedin
Çok derinlere daldın her söylenene kandın
Okuyup düşünmedin hep sızlandın inledin
Çakacak şimşek bendim yağacak yağmur sendin

Gel ey sidre-i cânân seni bekliyor vatan
Mefkûresiz bir insan olamaz ehl-i iman
Bak terse döndü devran çün zaman âhir zaman
Sana bağlandı gönül sensin kaynak-ı derman

Aşk vardı gönlümüzde sadıktık sözümüzde
Ne varsa dilimizde o vardı özümüzde
Henüz zaman geçmeden vuralım dizimize
Münafıklar yalanla büyüdü gözümüzde

Ruhu ölmüşse insan sanki arısız kovan
Oysaki haktan gelen ihsan üstüne ihsan
Ahvâle bak da utan sanma sahipsiz bostan
Millet hazır bekliyor gönüller dolu güman

Yandı milletin canı şimdi hesap zamanı
Gel el ele verelim kurtaralım vatanı
İncitme sen atanı hars-ı milleti tanı
Farkına var kendinin sensin gönül sultanı

Bu millet senin soyun bu ufuk senin ufkun
Unutma kem gözlere şaşmaz hedef olduğun
Göster asil vechini bozulsun çirkin oyun
Eğmezdi asla boyun senin kahraman soyun

Sen rehber-i hayatsın istikbâle gümansın
Sana yan gözle bakan ahvâlinden utansın
Dillerdedir ecdadın özlenen senin adın
Sen dün de kahramandın bugün de kahramansın

Günü gün eden ahmak çektirir millete âh
Herkes kendine gelsin yarın etmesin eyvâh
Bu ıstıraplar ancak sende bulur intibah
Gönlümüzde güneşin doğsun beklenen sabah