Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnsanların dengesi hiç olmadı.Ne dünyayı paylaşma hırsları ne de bu yüzden dökülen kana açlıkları hiç bitmedi.Dünyanın dengesi de bozulunca artık yeşil ağlıyor,mavi ağlıyor açlıktan.Evrenin işine akıl ermiyor ama insanın işine eren akılda baş kalmıyor............Kutluyorum Sn.Akman,hali perişanlığa bir güzel dem vurmuşsunuz..Saygılar sunuyorum..
özlemle bekledik mevsimin bütün güzelliklerini. Kışlıklarımızı hazırladık. Doğa beyaza teslim olacaktı yağmurlarda ıslanacaktık. Toprak doyacaktı suya..Çok bekledik. Kırıldı umutlarımız. Dolmadı denizlerimiz. Ve bilemedik açlığı...Doğanın sesini duyamadık.
Çok güzel bir şiir.. Kutluyorum Saygılar..
hayattan kesintilerle başbaşa kaldık şiirinizle hocam.
çok çok güzel bir şiirdi.
tebriklerimle.
sevgi ve huzula kalın efendım..
beklenen özlem ne güzel usta yüreğinin özlemini sevgiyle selamlıyorum varolasın
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta