Beklenen kadın.. Şiiri - Zeynep Ergün

Yıllardır aşıktık birbirimize henüz bulmuştuk yüzlerimizi...
Herşeyi biliyordum herşeyi..
Sevdiği çiçeği,rengi,içkiyi..
Biliyordum hüzünlendiği zaman dans ettiğini,ağladığını deliler gibi..
Biliyordum teninin sıcaklığını,anne şefkatiydi sarılışları.
Ben hep ona,o gizemli kadına aittim sanki
Arkasından su dökülen bir yolcu gibi,
Birgün elbet gelecek dediğim kadın..
Peki kimdi herşeyini bildiğim bu kadın?
Kimdi hergece koynumda yatırdığım?
Sarı mıydı saçları kızıl mı?
Kimi andırırdı bakışları?
Biliyordum!
Belki bugün belki yarın
Ya sahilde oturup izlerken denizi çıkacaktı karşıma
Ya bir sokak arasında yada gittiğim sinemada..
Hiç tereddüt etmeden dile gelecek yüreğim
''işte o '' diyeceğim..
Ya giderse demeden sevmeleri öğretecek bana.
Kararlaştırılmış bir buluşma havasında olacak herşey,
Yeri ve tarihi zamanın belirlediği..
Evet yıllardır aşıktık birbirimize..
Hep arayış içindedir yürek,
Bir tek sabretmeyi öğretmiştir aşk..
En ölümsüz aşkların altında imzası vardır yağmurun
İşte öyle bir gün ve o ürperti! !
Organlarımı birbirine vuran,uçtu uçacak yüreğim
İşte o koku..
Hergece yatağıma buram buram sinen sevdiğim kadın
Yağmur toprak kokusuna karıştırarak getirmişti kokusunu,
Ve bulmuştum onu..
Elleri cebinde karşıladı beni o parkta.
Ona dair hayaller kurduğum o bankta..
Gözlerimizde,yılların verdiği geç gelen mutlu son..
Kadınım uzansın ellerin yüreğime
Ömür boyu kaybetmemek ümidi ile...

''Evet yıllardır aşıktık birbirimize,henüz bulmuştuk yüzlerimizi...''