Beklenen (ayvalık, 2025)

Sanki birini bekledim de
gelmeyince kalkıp gitmişim gibi
atıldım ileri
Sanki bir şey arıyormuşum da
bulamamışım gibi
dönüyordum geri
Sanki bir şey olacaktı da
olmuyormuş gibi
küsüyordum gizli

Oysa yoktu beklediğim biri
Bulmak değil, aramaktı yolun kendisi
Olacaklarsa kutsal levhada gizli

Bekleyen kimdi, beklenen kimdi?
Aranan neydi, bulunacak olan neydi?
Olacak olan neydi, olmayan neydi?

Hepsi içerde mi? O zaman ‘dış’ neresi?
Hepsi kendinden kendine mi?
Kendi dediğinin asl’ı kimdi?

İdrakime değmese de sözlerime değdi
Yol beni, idrakle söz arasındaki bu eşiğe getirdi.
Bilinmekliğini isteyen bana kendini, kalemimden gösterdi.

Gördüm. Daha bilmedim.
Duydum. Daha işitmedim.
Sevdim. Daha yanmadım.

Gel gör ki, Sadr’ım ateşini sevdi.