Gölgene basmadan izledim seni
Uzaktan dokundu ellerim saçlarına
Yağmurlar düşmedi yollarıma
sen ıslanmayasın diye.
Unutulmaz bir çığlıktı suretin usumda
Bildiğim herşeyi unutturan bir veda havası
Ve sen giderken bende koyuldum yola
sen yalnız kalmayasın diye.
Yalnızlığımı öldürdüm haindim biraz
Yatağımda hep yabancı yüzler vardı
Gecelerimi doladım pulsuz mektuplar gibi
sen benden bilmeyesin diye
Gecenin ışıkları sönük kalıyordu içimde
Ölecek kadar korkutuyordu odamın soğuğu
Yine de açardım her gece penceremi
sen geceme dolasın diye
Yollarını beklerdi nöbetçi sevdalarım
Ben kördüm görmezdim seni
Anlattım geceye, yağmura ve gökyüzüne
seni getirsinler diye
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)