Beklenen Şiiri - Fatma Karaca

Suskunluğumun soğukluğu mu kasıp kavuran?
Yoksa giderek içinde daraldığım odalar mı;
Her karesine farklı bi ton-unu barındırdığım.
Koridorlar; sanki upuzun bir yol, sonu yok,
Kaldırdığımda başımı, tebessümleri içimi ısıtan,
Hoşgeldin' lerine hiçbir keder dayanamayan,
Huzur menbaı, yok?
Bir fokurdayan çay, bir de tiktak işleyen saatim,
Küçücük bir hücrede, kocaman kimsesizliğimleyim..
Durmak bilmiyor yağmur öte yandan:
Sana akıtamadığım bir o kadar gözyaşım var..
Yazdıkça harf harf, can çekişmekte k-ağıtlar..
Son çarenin de tükenip bittiği yerdeyim
İntikam alıyor birer birer karaladığım aşklar,
Her gün, her dakika, hatta her an,
Sanki ansızın duruverir de zaman,
Düğüm düğüm düğümlenir mısralar boğazımda,
Ki der, nasıl olur? Malum, başbaşaykenki sen gibiyim..
Hatırlar mısın? Her gün aynı hayali canlandırırdık,
Gün olur da, olur diye..
Koca bir dünya inşa etmiştik ya sevdiğim, umutlarla dolu.
Hepsinin temelinde sen gizli,ve;
Yüzüme yüzünden sürdüğün,
Yok-luğ-un derinliklerinde sendelemekteyim şimdi
Sensiz-liğim-l-e..
Çaresiz.. ama yine ümitli
Yüreğimde meftun bin bir ah öte yandan,
Sana yazamadığım bir o kadar da şiirim var..
Nihayet, rüzgar,
Efil efil geçip gitti yanıbaşımdan,
Neden her şey gitmeye yeminli bu zamanlar?
Senin gibi.. Gidişin gibi.. Ardına bakmaksızın hem de.
Sana şiirler yazdım be gülüm,
Habersizce girsen de içeri,
Senin en güzel satırlarına dalıyorken,
Kollarını açsan da dolansan nakaratlarıma?
Lal ezgiler yokluğunda.
Neden mi? Ah be sevdiğim..
Hangi beste meydan okur ki saçlarına..
Geldim desen usulca, sarılsan boynuma,
En sevdiğim parçayı mırıldansan kulağıma,
İçime çeksem seni baştan başa..
Çok mu dersin?
Bırak mı dersin, kal mı yoksa?
Bu ev bu o da bu sedir, bu bomboş duvarlar,
Gönlüm vuslat hasretinle dopdoluyken,
Artık saraylar bile dar..
Sen gitmişsen, Sen, nereye gitmişsen eğer,
Benim de bir o kadar gidesim var..