Bir sen vardın hep...
Beklenen beklenildiğini bilirdi sessizce;
Ufuk çizgisinde kaybolan gülümseyen gölgesiydin;
Yalnızlığımın....
Ve efkarını dağıtırken gecemin,
Yıldızlar kıskanırdı ışığını...
Yollar gelişine kısalır,
Zaman usulca akar giderdi..
Yokluğunun sezgisi zihnimi acıtırken,
Varlığına teslim olmuştu ruhum...
Anladım ki;sendin beklediğim o kadın,
Aklıma kazımıştım Semra idi adın....
Kayıt Tarihi : 11.9.2021 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!