I.
beklemek tütünden beterdir
bıraktım
penceremin nûru ağaçları kestiler
diye kar, diye boşluk, diye ağladım
bu ıstırabın kulağına ezanı sen oku
dilsizse de geçmişin dillerini ben bağladım
affın büyüklüğünü geçince
acze sapan bir yol var
dünya safında durdukça, bildim
düştüğün yerde çiçek yok,,,
sustuğun kadar yangın var
II.
ummak tütünden beter
bırakırım
pencerem önü ahşap ölüm
diye soğuk, diye dua
tutmayan dualar düşer
o huzursuz boşluğa
bir çocuk susarsa
reddi âlemdir
kar serpiyor Allah
içimin sıkıntısına
Kayıt Tarihi : 5.1.2014 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlemekse özleyeyim
Sensiz kalayım ücra sokakların ıssızlığında
ve sonra
Öyle bir dönüş yapayım ki
Kalbimi alıp koyabileyim önüne
Günün şiirini ve şairini canı gönülden kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (17)