bir gün baksam ki küçümseyip gelmişsin
bol sıfırlı kilometreleri
yorgunluğu bilmeyen bir yolcu gibi yar
ellerin gene merhem yaralarıma
kuraklığımda boy verir yeşil
bereketli bir nem gözlerimin kıyısında
bir gün baksam ki çıkıp gelmişsin
hasretin omzumda son ümmetin günahı kadar
ellerini tutunca kalmamış yüküm
silinmiş tövbelerle bütün günahlar
bir gün baksam ki çıkıp gelmişsin
ter içinde bırakmışken yokluğun beni
esmeye başlamış dört bir yanımda
karlı dağların yeli
bir gün baksam ki çıkıp gelmişsin
bir adım geriye iterek seni
nur çekmişim gözlerime
öperek bastığın yeri
erzurum / kasım 2oo8
temrin dergisi (18)
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (15)