yaramaz çocuk gibi
arsız bir ölüm
sualsiz götüren
akşam vakitleri
sonsuzluk.....
en kötüsü sensizlik
şimdi sen bırakıp gidiyorsun
herşeyi ve beni...
nasıl olacak bu beden
bu yürek
elde tüfek
seni gözleyecek pencerede....
bir gün gelecek diye
gelinmez o yerden
belkenecek sevgili
seni en çok hayatta bu adam sevdi..
inanki deli fişek
kalp ağrısı
attıkça nabız
sen olacaksın
akılda unutmadıkça....
bekleyecek bu adam
sen güzelim
kollarını açarak
geleceksin birgün mutlaka
bu adam bekleroğlu
eli alnında bekleyecek ebediyyen seni.
Kayıt Tarihi : 27.3.2011 18:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Galip Gür](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/27/beklenen-114.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!