Beklenen Şiiri - Feyat Taş

Beklenen
Beklenen mi dedin…
Maruf aşkların kesret ve düzenli yolcusu
Oynamayı bilmeyen bir gelin gibi
Girdaplar içinde bırakarak Ferhat’ı
Hep acılarını paralel gönderip, bekleyeni muzdarip.
Ateşin keskin ellerine rağmen Ahmede Hani kalem ile,
Mart sıcaklığını ateşle bağdaştıran Mem’in Zine’si
Yoksa bekleyeni sırada diye hicran türküsüyle garip mi?
Karanlık ortasında yanmaya hazır bir fener
Fenomen ışıklarını nereye saçar bilemem.
Savurur mu nefesini bekleyene bir filiz
Umutlar yol mu alır gecede nazır.
Neticesi ne olur göremem.
Kaçarken örtbas ederek umutları mezkûr.
Gri ve kızıl betonların sükûnetine
Ne mi yapsın kümülatif özlemi
Assın duvara –olsun‐ bir mübarek portre.
Hangi perspektiften baksın –isterse‐
Kendi profilidir çerçevede bilinmez.
Yüklenen umut mu ona görülmez.