Sana gülen portreler kalemle değil
Gönülle çizilmiştir
Ardından ağlamak gibiyse zaman
Solgun yaprak gitmiştir yüzler bitmiştir
Şimdi ayak izlerin geçer yollardan
Bu ne gözyaşı bu ne sistir
İndir raflardan oyuncakları çocuk ruhum
Kırmazsan kalbimi melek yüzünle gelmez huzurum
Uykusuzum bin yıl sensiz yıldızları tanımam
Tarih mürekkep kanatır zindan olur sayfam
Her darılışımda cennet kokar sevdam
Aruz bu gün neşesizsin hayır olsun hayır
Bilirsin kim kalır sensiz o ki dağa çıkandır
Av kaçandır yazık bu kez avcı vurandır
Öpmezsen satırlarımı günahı boynuna
Sarılmadın bana artık ışık bile gece olandır
Sorma onlara dinleme ben bilirim ben
Siyah olanı da beyaz duranı da
Bana sevdalı bana uzağı aynı zamanda
Ateşler geçip içimden küllerini bıraktığında
Ben yanarım ben nice kıtalar sönmüş olsa da
Hey Yunus Çağrı erdi seyyahı aşık gibi
Divan toplansın giden var
Hem vuruldum hem sevildim kaldı sensiz mazi
Rabbim ve gam ne kadar aksi ne kadar manevi
Aç kollarını cananım sen nicedir erimişsindir
Ah bitanem umut gelir gözlerimde beklemelisindir
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ay bile çeker gider Geceyi düşündün mü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!