Beklemelerim Şiiri - Ömer Şamil Velioğlu

Sobada pişmiş
Köy ekmeğini
Tarladan aşırdığım
Çamurlu bir soğanla
Küfür çıkmamış
Temiz ağzımda
Buluşturduğumda
Yaşım sekizdi
O zamanlar
Çarşıdan gelecek
Cici ekmekleri
Beklerdim
Bu en temiziydi
Beklemelerimin
Sonra zaman geçti
Acı sular
İçmeye başladık
Teknolojinin
Gürül gürül akan
Çeşmelerinden
Derken mektepli olduk
Ellerimize tutuşturulan
Kalın kitaplardan
Hayata bakmaya
Dünyayı
Onlarla anlamlandırmaya
Çalıştık
Halbuki
Ne insan, bu kadar basit
Ne hayat, bir yazarın
Kalemi kadar tek düzeydi
Bunu anlayana kadar
Boşuna geçti zaman
Bitmek bilmedi
Beklemelerim
Sonunda anladım ki
Her varlık bir şey bekliyor
Köşe başlarında hırsızlar
Kabarık bir cüzdan
Tenha yollarda ölüm
Genç bir beden
Kırık bir vazo
Usta bir el
Ya da Toprakta tohum
Gelecek baharı
İşte böyle hayat
Bekleme odasında
Geçiyor
Odanın kapısı
Zamanla açılıyor
Ve zamanla ölüyor
beklemelerim