Ben yalnızlığımın esiriyim ve de suskunluğumun
Kaybettiklerimi geride bırakarak devam ediyorum
Mutluluğumda, üzüntümde ileriye dönük bir yatırım aslında
İstasyonda treni bekler gibi beklemekteyim seni
Çalışanlar gelmeyecek deseler de geçmediğini bilmekteyim
Beklemekteyim seni her gün güneşin doğuşunu bekler gibi
Martıların vapurların arkasında uçuştukları gibi
Mum gibiyim aslında etrafı aydınlatan ama kendisine fayda sağlamayan
Ben seni beklemekteyim nasıl kaçarsan kaç nereye gidersen git
Kader bizi bekliyor bir yerlerde ben geliyorum
Sende kırmadan dökmeden gel gel ki biçeceğimiz tarlayı ekmeye başlayalım
Gel ki imanımızın yarısını kurtaralım...
Hüseyin MuratKayıt Tarihi : 10.3.2022 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!