BEKLEMEKTEYİM
hayata bakan şu mahsun gözlerim
ne zaman gelir bilinmez ecelim
alıştım korkmam sensizlikten
elim kolum bağlı beklemekteyim
doldu acınla gördün mü yüreğimi
bir silen olmadı yaşla dolu gözlerimi
battım batacağım kadar derdin içine
bu kör kuyudan biri çıkarsa beni tutupta ellerimi
ölüm gelse kapıma
ne farkeder böyle yaşamaktansa
ölümü tercih ederim daima
bu yükü içimde taşımakta
sensizliği yaşamak sıkıcı
ölüm bile daha anlayışlı
bitirmiyor inancım acılarımı
kabullendim artık yalnızlığımı......
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 19:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)