Beklemek yetmiyor yar, kalpte umut sönüyor…

Evet,
Belki de hakkıyla
İfade etmem mükildir
Hissiyatı şehr etmek
Ne kadar mümkündür

Kalp
Makus talihim der
İzan azimet bekler
İrade çareye bakar
Umut ihlasla yanar

Yar
Sabrında bir vakti var
Her lahzada sızı yaşar
Hasretin bağrında ağlar
Firkat sevdasıyla yanar

Sana
Can olan kalp unutulur
Canan bilmem ki hangi
Dem meşkine konuktur
Sırra erişmek ne zordur

Ey umut
Yorma artık sinei efkarı
Yıllar yeşertmedi umudu
Yaram ardır, aşkı beladır
Süsür kalbi olan duadadır

Aşk
Gönlün efkarında ki vecttir
Ecre hasreden muhabbettir
Nefsi heveslerden arileştirir
Rızaya eriştiren sakavettir