Önüne oturup beklediğimiz camlar kırıldılar.
İçimize köklü ayrılıklar esiyor.
Göçmen kuşlar gibiyiz artık tek bir farkla
Dönmemek üzere gidiyoruz olduğumuz yerde.
İlk adımımız dikenli bir tarlaya düşüyor kanatlarımızla.
Beklemek ağırlık yüklermiş kucağına.
Giderken bile kendimizi taşıyamadık.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta