Tükenirken ömrüm hararet içinde,
Sen bana bir bardak su veremedin.
Sayıklarken adını anlamsız bir biçimde,
Sen bana bir kelime söylemeyedin.
Sırata dayandım nar-ı aşkından,
Farkım kalmadı arsız şaşkından,
Yeşilcamdaki masum n-aşkından;
Sen bana bir sahne eyleyemedin.
Pancara şeker çıkmaz elimden,
Eksilmez yüküm kambur belimden,
Savurup durduğun zalim yelinden,
Sen beni bir kere serinletmedin.
Toprağa hapsettin beni nedensiz,
Ruhumu saldın çöle bedensiz,
Harcarken beni bir grup densiz;
Sen beni ruhumda tekleyemedin.
Söyledim durdum sensiz kendimi,
Bağırdım hergün densiz derdimi,
Uğruna saldığım aciz ferdimi,
Bir kere olsun bekleyemedin;
Bir kere olsun bekleyemedin...
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Kayhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/12/beklemek-sanattir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!