Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Yandığım fakirlikten yana
Kahrediyorum çoğu kez varlığıma
Rağbet zengine iken devri alemde,
Ne zaman sıra gelir biz garibanlara.
Suç olur çoğu kez
Halktan olmak
Hor görürler seni.
Yerilirsin.
Ezilirsin fakir olduğun için.
İnsanlığın unutularak.
Elindemiki güçlü olmak,
Yutulmamak için büyük balığa
Kaçar durursun köşe bucak
Fırsat bulamazsın büyük olmaya.
Fakirlik gönülde değilse,yediğin soğan ekmek bal gelir bize..umutların bitmsin şair sevgiye,güzelliğe ve barışa..kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta