Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yandığım fakirlikten yana
Kahrediyorum çoğu kez varlığıma
Rağbet zengine iken devri alemde,
Ne zaman sıra gelir biz garibanlara.
Suç olur çoğu kez
Halktan olmak
Hor görürler seni.
Yerilirsin.
Ezilirsin fakir olduğun için.
İnsanlığın unutularak.
Elindemiki güçlü olmak,
Yutulmamak için büyük balığa
Kaçar durursun köşe bucak
Fırsat bulamazsın büyük olmaya.
Fakirlik gönülde değilse,yediğin soğan ekmek bal gelir bize..umutların bitmsin şair sevgiye,güzelliğe ve barışa..kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta