Beklemek hep Beklemek Şiiri - Mehmet Da ...

daha dün vardı şimdi nerede
beklerken ilk buluştuğumuz yerde
yavaş ca nemledi göz lerim
fener yine yanıp sönüyor
yakamozlar eşlik ediyor parıltısıyla fenere
dalgalar kıyıya yavaş yavaş gelip dönüyor
beklemek ne çare giden geri gelmiyor
karanlık çullandı sanki bütün şehrin üstüne
etraf da sessizlik hakim oldu
baktığım her yerde sen yanan her ışıkla
hayalin geldi karşıma

tek başıma oturdum yine aynı masaya
iki çay söyledim biri sana biri bana
fincan olsun diye tembihledim garsona
biri demli biri açık olacak unutma
gelmesine geldi çaylar hem bu sefer
her zamankinin aksine çaylar sımsıcak
bilirsin şekersiz içerim ben
yavaş yavaş yudumlarken üç şeker açtım
açık çay fincanına koydum bekledim gelirsin diye
karşıya bakınca ne ben nede kız kulesi
mutlu değildik ikimizde orada karşımda
bambaşka duruyorduk ikimizde
ikimizin de boynu büküktü sen yoksun diye
bana arkadaşlık ediyordu soğuk gecenin hüznüyle
baktım masada duran fincanlara bir boş biri dolu
kısmet ya bu sana yine soğuk fincan nasip oldu