Dönüşün beklemeye değer...
İstiklalin yalnız adamı olmaya,
Sinema arası yerinde kalmaya...
Her akşam kapıyı anahtarla açmaya değer...
Dönüş günün geldiğinde;
Düşünürken bile nefes almıyorum...
bu ince umut kırılmasın diye
yavaşça omzuma dokun,
Gitmemiş gibi bak gözlerime
Yanımda uyanmış gibi..
Bak...
ve öp bu yokluğunda ağlayarak koşup...
dizini kanatan çocuğu...
Dönüşün herşeye değer
dönebilirsen eğer...
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!