Beklemek Şiiri - Talha Özsarı

Parça parça anı uç uca eklemek,
Kor alevden yakıcıdır beklemek.

Dipsiz sessizlik, yankılarla oyuk;
Zarı zamanın ta kökünden soyuk.

Düşünce peteklerine mil çekmek,
Sıyırıp düşleri gerçeğe ekmek.

Bir bekleyiş ki zamanı sündürür,
Cana yapışmış elemi sürdürür.

İşlemeyi hepten unutmuş saat,
İstiyor benden hükmüne itaat.

Akışı hayatın tümden kasılı,
Sanki hareket boşluğa asılı.

Beni zamanın yöresinden kovan,
Ayak diriyor akrep ve yelkovan.

Dur dedim içimde şahlanan ata,
Yine de vurmuyor saat vuslata.

Beklemek, kuşanarak kanaatı;
Becerir miyim bu zor zanâatı..?