Güneş artık dönüşe geçmış yavaş yavaş gùn bitmek üzere sesler doktor büyük bir travma geçirdi dedi arkadaslar ailesine ulaşabildinizmi hemsire doktor bey onu buraya getirin hem sağir hem dilsiz birşeyler tarif efiyor ama anlamıyoruz yani kimsesi yok doktor biran önce bulmamız lazim dedi yatan Osmandı. camiye giderken mahallenin en sonunda yanliz başina yasayan mahallenin seslendiği gibi dilsiz Musa'ya rastlamïsti dilsiz musa osman gibi her sabah namaza giderdi kendince osman biraz olsun isaretle musayla anlaşiyordu.
Birlikte yürürken osman bir anda sendelemiş bir baş dönmesiyle yere yiğïlmıştï. Musa bir anda caresiz korkuya kapılıp bir an bırakıp gitmeyi düşündü ama merhametliydi musa bırakmadı yol tenhaydı kimler yoktu. Osmanla musa en erken onlar giderdiler osman kuran okur musada onu dinlerdi sessızce halbuki azilergitse evler vardi ama düşünemedi biraz safçaydı. garibim sırtlandı osmanı oldugu yerin hemen donüşü ana yola çikiyordu..
Usulca bıraktı osmani osman hala baygın telasla araba beklemeye başladï o saatte gelmezdi ama bir isik belirdi musa hemen kendini yola atti sürüçù zor durdu indi musaya bağırmak istedi ama yrde yatan osmanı görünce sordu nesi var tabi musa elkol hareketleryle anlatmaya çalıştı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta