Beklemek: Şiiri - Ziya Arifoğlu

Beklemek bir umuttur.
Sonu hüsran olmazsa.
Bir demet güldür,
Kendi kendine solmazsa.
Hayata yön verecek
Postacıları da
Beklersin.
İyi haber gelsin diye,
Dualarını eklersin.
Gah üzülür,
Bazen de övünürsün.
Hastanede sevinçle beklemek
Güzeldir.
Sonunda,
Kızın gelir,
Oğlun gelir
Bir gün de; torun gelir.
Hastane de acılı beklemek,
Gözün yaşlıdır,
Gönlünde hüzün,
Uykuya dalmışlar:
Anan,
Baban,
İki gözün.
Uyanmazlar derin uykudan.
Elinden bir şey gelmez,
Hıçkırırsın,
Bağırırsın,
Duandır son sözün.
Sevinçlisin
Sabırsız beklersin,
Günlerine gün eklersin,
Sonunda,
Düğün gelir çatar.
Kızını,
Oğlunu,
Beyaz atlı kapar.
Özlemle bekle mek;
Askeri,
Kızını,
Oğlunu ve torunu
Beklersin kara trenin yolunu.
Açmışsın iki kolunu.
Bir de,
Son bekemek var ki,
O da,
Ölümü beklemek.

6 Haziran 2020
Ziya Arifoğlu (Ziya i)
İşte böyledir beklemek.

,