Beklemek Şiiri - Kadir Ziya

Ben bir akrebim sense yelkovan,
Geçip gidiyorsun üstümden zamana aldırmadan.
Sadece bir An birlikteyiz şu koca çemberde,
Dursa zaman tutsam seni bendeki o son saniyede.

Ben yitik rüyalarımda her gece seni görmekteyim,
Dokunmaktayım teninin pürüzlü ulviyetine.
Seni beklerken içimde bir yerlerde tükenmekteyim,
Hasretim hafızamda tozlanmış gamzeli çehrene.

Susmuş tik taklar arasında hasretinle sevişmek,
Erişmek o sonsuz karanlıklara.
Bile bile gelmeyeceğini susarak seni beklemek,
Uğramak her gece, sensiz bu boş duraklara.

Sevgiyi tüketmek, anlamsız, başı boş gidişlerinde,
Düşünmek sadece senden arda kalanı.
Yakmak anıları küçük bir mum alevinde,
Seyretmek, içimde büyüyüp volkan olanı.

Ben sensiz dakikalarımda merhametçe yoksul,
Senli dakikalarımda düşünmekten acizim.
Ve ben herkesin olduğu kadar bencil,
Kimsenin olmadığı kadar Sencilim.