Her ayrılıktan sonra zor gelir gözyaşını saklamak,
Kaybetmenin korkusu belirir yorgun gözlerde.
Ölüm, bence duadan başka her şeyi yasaklamak,
Ve her şeyi itiraf etmek titrek sözlerde.
Sevdiklerini kaybettikçe sarsılıyor insan,
Sanıyor ki ömrüne hiç uğramamış bahar.
Acısını bastırıyor hep, gün geçtikçe zaman,
Ve anlıyor,insanın kaderinde yalnız yalnızlık var.
Bir şey demek çok geç, kaybedince susar dudaklar,
Her sabaha yorgun çıkarız,çünkü ölüm içimizde.
Yokluğunu bilmeyenler,varlığını yasaklar,
Gelmeyecek olanı bekleriz pencerelerde biz de...
Kayıt Tarihi : 4.9.2012 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Beltekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/04/beklemek-278.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!