Bir kış günü hiç bu kadar soğuk olmamıştı
Üşüdüm önce sigaramın dumanında
Yalnızlığımın peşine düştüm
Umutlarımın idamını seyrettim
Gözyaşlarımın intiharını gördüm
Yanaklarım seyirci kaldı dudaklarım çaresiz
Geleceğim yaşlandı gözlerimin önünde
Rüyalarım boğuldu ruhumun denizinde
Yüreğim hasretine seyirci kaldı ellerim yetersiz
Bir kış günü hiç bu kadar sert geçmemişti
Bir pişmanlık hiç bu kadar titretmemişti bedenimi
Sözlerimi içime çekip yokluğuna üfledim
Başucumda duran hayaline somut küfürler ettim
Uyudum
Uykumda
Gelişini anlatan kareler gelsin diye bekledim
Sesini
Terleten tenini, yakıcı bakışlarını
Gözlerimin yağmurlarını
Zamanı bir türlü tutturamayan ölümü
Bekledim
Bazen bu beklemelerin
Beni öldüreceğini düşündüm
Ölümün karşısına çıkmayı bekledim
Doğmayan güneşi
Küskün yıldızları
Görülemeyecek son rüyayı
Sadece ama sadece bekledim
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!