Beklemek Şiiri - Nilay Akçay

Bak aklıma ne geldi;
Biz ayrılırken üzülüyor mudur trenler?
Ya da ağaçlar mesela, aynı yöne gidelim diye dua ediyorlar mıdır?
Belki evren yardım ederse bize kavuşuruz...
Bunların hepsi boş hayal biliyorum,
Sen sözünün geçmesini bile istemezken aşkın...
Kaldığım yerden beklemeye devam ediyorum.
Hatırlıyormusun, ' beklemek ne zor' demiştim sana...
Gözlerine uzun süre bakamadığım bir sohbet aralığında.
İçinde yaşadığın şeyleri anlayamadan ölmek korkusuyla;
Bekliyorum seni,
Soğuk bir gece de nazlı bir treni bekler gibi.
Bilirmisin?
Trenler en çok hüzün taşırlar
Ve binenlerden çok, bekleyenlerdir hüznü taşanlar.
Beklemenin kaç hali varsa hepsinde bekledim seni,
Halim kalmayana dek bekledim.
Hayıflanmıyorum asla!
Bir tren hüznünde, bir ilkbahar umudunda...
Bekliyorum sevdiceğim.
Biliyorum ki eve döneceksin... bana...