Gün batarken yorgun, ışıklarıyla ıssız.
Kara taşlar ardınde erirde usul ve fersiz
Benden sana akarken geceye dönerken sessiz
Beklerim düş kokunu, yıldızlardan habersiz...
Gecenin sahibidir kara gökler, bulutlar.
Baykuşlara arkadaş zifirle sarmaş dolaş.
Sen gözlerinde yeşertirken çölleri
Gecede meçhul yolcu, besliyor gönülleri.
Nasıl tutunur sevda, kökleri yok olurken,
Sabahlar beklenirken, gecede düş solurken,
Hatıralar yırtılırken, sessizlik boğulurken,
Sessizlik ağlıyorken,ben bende değil iken
Kayıt Tarihi : 10.4.2009 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!