Beklemek Şiiri - Ceyda Göymen

Beklemek, bir sevgiliyi beklemek;
Umutsuzca onun dönmesini beklemek.
Geri gelirsin diye,
Buğulu camları siliyorum.
Buğulanan gözlerim mi?
Camlar mı bilmiyorum?
Senin gelmen,
Bir ışıltıdır,
Gecenin en karanlık anında.
Bilir misin gecenin en karanlık zamanını?
Hani tan vakti ağarmaya başlar ya,
Ondan önceki karanlıktır.
Düşün ki bir sevgili var burda,
Sensiz ve karanlıklarda.
Gel ki,
Karanlıklar aydınlığım olsun.
Bu oda sensiz,,
Bu oda sesiz
Bu yürek seni ister.
Dön sevgili dön ne olur...
Bil ki vakit kalmadı.
Yıllar sensiz geçti.
Bu son arzum,
Son kez göreyim seni.
Sesimi duyun ey gökdeki yıldızlar!
Gidin sevgilime,
Onu çok özlediğimi,
Son bir kez görmek istediğimi,
Gözlerine bakınca kayıp olmayı,
Yanlız yaşadım,
Yanlız ölmeyi istemediği mi,
Söyleyin...
Ey! Ay şahit ol aşkıma.
Onu son nefesimde bile,
Sevdiğimi anlat,
Söyle ona hiç unutmadım onu,
Unutmayacağım da...
Beklemek, bir sevgiliyi beklemek;
Umutsuzca onun dönmesini beklemek.