Beklemekle geçti kocaman bir ömür,
Bebekken sabahı beklemek,acıkıp memeyi ağlayarak istemek...
Çocuk iken okulu beklemek,okul açılınca tatilleri özlemek,
Genç iken.....mi acaba hiç genç olduk mu beklemekten,
Günleri sayıp hep birşeyleri özlemekten istemekten...
Şimdi yaşlandım,ama yine bekliyorum,
çocuklarıma kavuşacağım anı..
Tek beklemediğim şey var oda ölüm...
Tabuta konsamda yine ölmeyeceğim ben...
bekleyeceğim diriliğimi,
Ardımdan dualar okunsada,ölmeyeceğim...
İsteyeceğim yine güzellikleri..
Demet demet, çelenk çelenk yollasanızda çiçekleri.
Yine ölmeyeceğim...
Ama hep bekleyeceğim...
bekleyeceğim
Özdemir. Torul./Mart2007
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 15.5.2007 11:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/15/beklemek-104.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)