Beklemediğim tren Şiiri - Şair Hilay

Beş deliğe sığdırmışız biz vadelerimizi
Ne gören ne duyan ne de tutan gerçek
Son demlerimizde içerken badelerimizi
Azına nasibtir Azraile çeeeek demek çek

O Azrail ki yaman iş becerir çoğu zaman
Son kum tanesi de bitti mi amaaan mı aman
Kiminin emaneti kendine dünya tatlısı
Parmağı dahi doğrultamaz ne katlısı ne de yatlısı

Asıl o halde gerçek göz gerçek kulak
Yalandan Hakka ilticayla pullarını dökünce
Duyan duyana kara yerinde yak ya Rabbi yak
Kimine de zifiri karası olur kandille ak

Yer üstünde gezerken ezip geçenler
Şimdi yer altında ezilenler halkından
İsteksizce gidip binecek biletini seçenler
Meçhule giden beklenmeyen trenin garından