BEKLEME YERİ -BİR DAMLA- 4 (eşek)
Toprağa boynundaki ipinden sonra,
Çakılmış mihengi taşına kaderi
Yaz sıcağı….
Güneşin tam içinde; yüzü çıldırmış güneşin içinde!
Özgürlüğü ipin ucunda; çemberinde, gölge yok, güneş yakar!
Seher vakti bağlayıp ipinin ucundaki demiri toprağa saplayan onu unutur…
Hep öyle yaparlar;
Kuşluk vakti geçip, öğle ve sonrası
Delirecek kadar güneş oyar tüm bedenini, beynini:
Bağırır eşek, durmadan bağırır; haykırır, azıcık gölge!!!
Koca Tanrı yazdığı kitaplarında eşeğin bu haykırışlarını sevmez
En kötü ses onunkisi der,
Eşek,
Günyüzü görmeden,
Güneşin altında bağırdıkça bağırır;
“en kötü ses bu der! “ Allahsız!!!
Eşek akşamı bekler, azıcık serinlik
Harman yeridir üzerine yüklenir kimsesizlik…
Eşek ahıra girdiğinde, haşlanmış beyniyle bir damla
Sadece bir damla,
Göz yaşı
Ona çok gelir,
Kurumuş dere yataklarında susuz kalmış
Otları düşünür.
Hakan Karaduman
Kayıt Tarihi : 25.5.2025 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!