Bekleme, Yağmur Yağmayacak, Git

Bekleme, yağmur yağmayacak, git.
kalmasın ben de ne bir kelimen ne bir eşyan
ne de bir resmin sımsıcak gülen, ağlayan
veda etmeden, tek söz söylemeden git.

sana eşlik etmesin kuşlar, bulutlar ve rüzgar
hangi yoldan nereye gittiğini bilmek istemem
haberim olmasın gözyaşından, çığlıklarından
adres vermeden, mektup bırakmadan git.

bırak içimde yaşasın hatıralar, her dakikası mazinin
anlatma sevişmeleri, acılarımızı, düşlerimizi…
de ki yalnızca: ne güzeldi her şey, ne zalimsin ey kader!
yaramı kanatmadan, ben aklımı kaçırmadan git.

ben yine yaşarım, sevinirim, güler ağlarım
başımı belaya sokmadan geçerim sokaklardan
sigarayı azaltırım, erken uyur erken kalkarım
beni merak etme, tasa etmeden, düşünmeden git.

sen layıksın estetik bir hayata, güneşli sabahlara
en mavisine göğün ve denizin, en güzel şarkısına talihin
ben ömründen ömür çaldığım için sevdiğim, özür dilerim.
ve emin ol benden iyisi vardır yazgında, enseni karartmadan git.

ruhuma reçine gibi yapışan gözlerini özleyeceğim
özleyeceğim boynunu, bacaklarını, yürürken edindiğin güzelliği
sesinin ve terinin kıyılarıma çarpan dalgalarını özleyeceğim
sevdayı incitmeden ne olur, kapıyı çarpmadan git

ve ağlama bakıp solgun yapraklarına mevsimin
belki yağmur yağar deyip oynama saatiyle hazanın
oyalanma, yağmur yağmayacak, yağmayacak yağmur...
Sımsıkı sarıl, sevdiğini söyle son kez, sonra git.