Kaç kez daha
Son boğumuna yakınken sözün
Oracığa bırakılır büyük sus
Beklense de gelmez fırtına
Mavi yalpalar
Gidemez bir adım daha öteye
Alacakaranlıkların içinden dal dala teğet
Bıçağın bıçağa dokunması gibi yakın
Dokundukça bir parça kopuyormuşçasına suçlu…
Pırıl pırıl utangaçlar dolar zarfa
Parmak uçları dokunacak kadardır yakınlık…
Açmaya zorladıkça kilidi
Bir yerlerde yaralı kalmayı sürdürür yerli kaya
Geçmez bu serpintiler
Gün batımlarını tüketip durma içerimden….
Sonsuzadır bu damıtılan unutuluşlar
Olmadığın yerde kalır kimileyin nefes
Çıkılmaya çalışılsa da aşksızlıkların girdaplarından
Tutunmak boşunadır defne dallarına
Ah utangaç çakıl taşları
Ah gölgelerine selamımı emanet ettiğim nar ağaçları
Nereye gömüldüğümü bilmeyen muskalar gibiyim
Sorma halimi
Artık sarılma gözyaşlarıma şiir…
Yola çoktan düşmüştü katilim
Ben hala ilk harfin son sözcüğü ıskaladığı yerdeyim
ondörtkasımikibinonaltı
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 14.11.2016 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neresinden bakarsan bak.. Teskere beklemekle, hükmü geciken cezayı beklemek neredeyse aynı yere çıkar..
Eğer zaman dediğimiz, yönü belirsiz 'gel geçler de' bekleyebilseydi, durum değişirdi elbet.. Ne erken derdik, ne de 'ben sana geç kaldım..'
Bekleme odasının ketumluğu ile şiirin açılımı 'paralel..'
Neyi, ne kadar bekleyeceğimizi duvarlar bilecek, bir de biz..
Kutlarım Necdet..
'Sabır acıdır, meyvesi tatlıdır' derler genelde bilgiçce. Oysa her meyve tatlı değil. Üstelik her ağaç meyve vermiyor...
Sonsuzadır bu damıtılan unutuluşlar
Olmadığın yerde kalır kimileyin nefes
Çıkılmaya çalışılsa da aşksızlıkların girdaplarından
Tutunmak boşunadır defne dallarına
Aşksızlıktan ölünmez. Fakat girdaptan kurtulmak zordur. Hele de defne dallarından medet umulursa.
Ve muhteşem final:
Yola çoktan düşmüştü katilim
Ben hala ilk harfin son sözcüğü ıskaladığı yerdeyim
Çok beğendim öğretmenim... Kutlarım içtenlikle...
TÜM YORUMLAR (2)