Gün doğmadan parkta dolaştırırken,
Kanadı kırık bir kuş gördüm.
Alıp tutmak, yarasını sarmak istedim,
Yaklaşınca, çamurlu bir suya sekti aniden,
Yanından onlarca insan geçti, yüzünü çevirdi,
Yarası çok acı veriyor mu diye sormadan.
Ne oldu insanlığımıza,kalmadı mı hiç merhamet,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta