Koşa koşa çarparak çıktığın bu kapıdan
Birgün sürünerek girmek isteyeceksin.
Gözünde ki yaşlarla yıkanacak yüzün.
Kalbine bıçaklar saplanacak.
Ne kadar da pişman olup yalvarsan.
Aylarca bu kapıda da yatsan.
Bir daha kalbimin nezaretin de hapis olmayacaksın.
Sen çoktan bu kalpten beraat ettin.
Özgürsün artık bu aşkın prangalarından kurtuldun.
İstediğin de bu değil miydi?
Sen bu kadar sevilmenin ağırlıgı altından kalkamadın.
Belki de hiç gerçek sevgiyi yaşamadığın için bu yalandan sevmelerin.
Her yalanının doğru olduguna inanmak istedim.
Oysa gözünde sevgi yoktu çoktan farkettim.
Kaldırım taşı olamayacak birini ben yücelttim yüreğimde.
Ve hergün ikimizin yerine ben sevdim.
Bir hataydı ama sevdim işte.
Şimdi özgürsün hadi git.
Parmaklıklar ardında kalan kalbimin artık gardiyanı değilsin.
Hadi git.
Sen gitmeleri seversin.
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 01:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!