Bekleme Gardaş Şiiri - Ümit Bilgin

Benim derdim bana yeter de artar
Birde sen üstüne ekleme gardaş
İçimde olanlar bağrımı yırtar
İflah olur diye bekleme gardaş

Silinmedi bahtımdaki karalar
Can dediğim cevr i ile yaralar
Cerihamı tuzlu bezle saralar
Gam çekip saçını aklama gardaş

Aynı talih sanki aynı tecelli
İkimizde çöktük yaşımız elli
Çektiğin sıkıntı yüzünden belli
Boşuna acını saklama gardaş

Bizden gayrı cümle murada ersin
Huzuru sorana bilmiyom dersin
Öldüğümde bir ücraya gömersin
Yorulup kabrimi yoklama gardaş

Kul Ümitle kardeş olduğun duyur
Dar gününde derdin sinende uyur
Vaden yettiğinde yanıma buyur
Kahr edip kendini haklama gardaş