Bekleme Beni Şiiri - Kenan Kervan

Sessizlik sarmış bu gece şehri
Sessizlik mi,sensizlik mi…
Fırtına çıkacak az sonra sanki.
Kimse yok sokaklarında, caddeler boş.
Kovulmuş ruhlar cirit atıyor bir tek.
Uzaktayım yaşadığım dünyadan.
Farz et ki sürgünüm semaya.
Yıldızlara öyle yakınken bırakmam.
O Dost sohbetlerine, bekleme beni.

Anılarımla dertleşiyorum bu gece.
Kalp kırıklarımı meze yaptım.
Gözyaşlarımı içiyorum şerefine.
Bu gece sarhoş oldu yüreğim.
Bir şeyler kopup gidiyor içimden.
Her damlada yok oluyorum.
Aşkın deryasında kayıp bir ruhum.
Hüznü bana bırak,sevdayı al git.
Dönmeyeceğim artık,bekleme beni.

Yolum çizildi dönülmez sona.
Bitti işte o eski günler,dünler…
Ne sen kaldın bende,ne de ben sende.
Gözlerimi bağladın kendi ellerin ile.
Açmam elimi sana,duam Allaha.
Bir gün gelirim elbet eller üstünde.
Artık ne düşün, ne de hatırla.
Beni bende bırak da git şimdi.
Gelemem artık,
Gelemem,bekleme beni.