Duvarlarına hasret sinmiş bir tren garında
Her yönden gelen bütün katarlarda
Binen, inen, bekleyen tüm simalarda
Dönüşü olmayan bir vefasızı bekledin mi hiç?
Nisan yağmurlarında ağladın mı hiç?
Bu bahar, bu yaz, bu kış gelir diye
Koca bir ömrün her mevsiminde
Kendini bile bile aldattın mı hiç?
Geldiğini duyunca hem de umutlarının bittiği bir anda
Koştun mu dermansız dizlerle bir hastane odasına
Koklamaya kıyamadığın bir gülü solmuş gördün mü yaban ellerde
Hiç umut yok diyen bir hekime yalvararak baktın mı?
İste yüreğimi, ciğerimi, kalan ömrümü vereyim sana dedin mi birine?
Onunla ölüp, onunla gömüldün mü bir şehir mezarlığına
Şimdi git, bir gün gelirsen anlatırım sana
Sevgi neymiş, aşk neymiş, vefa neymiş, şimdi git…
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 18:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!