NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
(Sâdık Şendil Hocam bağışlasın)
Gönlünde açmadan solan bir gülüm
Beni çok sevdiysen neden bu zulüm
Madem ki sen yoksun sefadır ölüm
…Bekledim gelmedin senede bir gün.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim