Bekledim Durdum Şiiri - İbrahim Okur

Sanki büyüdümde,bir yuva kurdum,
Doğan yavrularım,bekledim durdum.
Sonunda dağıldı,otağım yurdum,
Uçan yavrularım,bekledim durdum.

Koştum koşuşturdum,yorulup kaldım,
Okşayıp severek, derine daldım,
Evlat maişeti, dersini aldım,
Göçen yavrularım,bekledim durdum.

Aile ocağı, bir gül bahçesi,
Muhabbet sevdası,sevgi akçesi,
Sarıp sarmalarlar,gelin bohçası,
Uçan yavrularım,bekledim durdum.

Dikerler gülleri,hemde sararlar,
Bağı bağbancıyı,sonra yorarlar,
Şimşir tarak ile saçın tararlar,
Uçan yavrularım,bekledim durdum.

Küçük balam ağlar,ablası gelin,
Anası babası,bükülür belim,
Ebedi mutluluk,Allahdan gülüm,
Uçan yavrularım,bekledim durdum.

Ata yüreğidir,gönülden ağlar,
Ağrıyı sızıyı,bağrına bağlar,
Ayrılıklar zordur,yürekler dağlar,
Uçan yavrularım,bekledim durdum.

Derlerki düğünde,dostu arayın,
Davet eyleyipte, gönül tarayın,
Yoksa neye yarar,tahtın sarayın,
Derdime dertleri,ekledim durdum.

Figani hasretlik,evladı özler,
Düğün bayramlarda,yolunu gözler,
Acıyı tatlıyı,özüne gizler,
Uçan yavrularım bekledim durdum.

Aşık Figani / 16/11/2000