Bekledim Şiiri - Ahmet Selami Demir

Bir bahar bekledim apayrı
Renklerini gökkuşağından kapıp sere serpe
Bakışların mavikeşip bir gece yarısı
Sevda ekilir diz boyu kan gibi
Kilitleniverir dudaklarımda bu son şarkın
Özgürlüğe uçan kanatlarım vurulur
Ne acı bir tattır bu sensizlik

Yüreklerde sensiz baharın boranı
Bir bahar bekledim
Dualalarla gökyüzünde sevda tenli kelebeklerde
Sonsuza uçan turnalarda
Dağ dağ dolanıp gezen kırlangıçlarda bile
Bir haber bekledim böyle
Sensizlik koyunda yapa yalnızım
Avucumla sımsıkı sardım bırakmamamaya
Uzaklardan geçen her rüzgar sesinde bile
Seni hep seni bekledim
Bir newbaharda çıkıp gelesin diye

Güllerre yeller değip okşarken narin yanaklarını
Bir bahar bekledim
Dertlerin tam ortasına taht kuran yalnızlıklarda
Sonra kuşlar sensiz uupverip gitti
Rüzgarlar sensiz esti deli başıma
Yüreğimi ecel rüzgarı okşadı tatlı tatlı
Koşuversem belki yakalayabiliri seni
Uçuversem belki tutabilitdim ellerini
Böyle beklemezdim uzun geceleri sabah olsun diye
Bir yalnızlık türküsünde adın okunmazdı
Bir hicran şarkısı söylenirken dillerde
Baharın adı bile hoş gelirdi
Tene
Beklemezdim uzun uzun düşüne düşüne
Ahımı sararken gökyüzü
Yaramı deşerken zehirli hançer
Beklemezdim bilseydim baharları
Kaçardım bilinmeyen yerlere
Kafdağlarını aşıp özgürlükler ülkesine